Неговото Блаженство Патријархот Јован Антиохиски и на целиот Исток му испрати писмо на Неговото Блаженство Патријархот Теофил Ерусалимски и на цела Палестина. Во писмото кое е објавено на интернет страницата на Антиохиската Патријаршија на 16 мај 2025 година стои:
„Обземени сме со радост додека Ви ја упатуваме нашата почитувачка и братска прегратка во Господа, и велиме:
Во овој свет пасхален период, си го разменуваме радосниот поздрав на Воскресението и извикуваме: Христос воскресе — Навистина воскресе!
Ова писмо Ви го упатуваме со искрена надеж дека ќе го примите со отворено срце и во дух на братско разбирање, додека ги запишуваме овие зборови како сведоштво пред историјата.
Со длабока тага ја примивме веста за одлуката донесена од Вашиот Свет Синод, официјално објавена и распространета на 15 мај 2025 година, и објавена на официјалната веб-страница на Вашата Патријаршија, каде стои:
’Дополнително, Неговото Блаженство одлучи, од грижа за пастирската и духовната благосостојба на верниците во Акра и за управување со духовните и административните прашања, да го назначи Неговото Високопреосвештенство Архиепископот Макариј Катарски за Митрополит на Птолемаида – Акра. А Неговото Високопреосвештенство Архиепископот Аристовул од Мадаба да биде назначен за Архиепископ Катарски.’
Се чувствуваме должни, најнапред и повторно, да ја разјасниме нашата позиција и нашето право на Антиохиска црковна јурисдикција над Катар. Од почетокот на ова прашање во пролетта 2013 година, Антиохиската Црква не штедеше напори во поттикнување дијалог и барање помирување — како пред, така и по прекинот на општењето со Вашата Патријаршија. Очигледно е дека неодамнешниот чин на назначување нов архијереј на Катар темелно го поткопува сето постигнато, дури и по нашето повлекување на одлуката за прекин на општењето и последователното обновување на односите.
За време на неодамнешната и неправедна војна во Газа, донесовме историска одлука да го обновиме општењето со Ерусалимската Црква. Тој чекор го презедовме во дух на солидарност со нашите браќа, и како потврда на братството што го делиме во Воскреснатиот Христос — братство што нѐ обврзува да ги надминеме сите пречки во време на страдања. Одлуката да го обновиме црковното општење ја донесовме со јасно разбирање дека предметното прашање ќе продолжи да се разгледува и решава преку заемна согласност.
Во тој ист дух и од искрена посветеност на решавање на ова прашање, неодамна ја посетивме црквата „Св. Исак и Ѓорѓи“ во Катар, каде што се сретнавме со Неговото Високопреосвештенство Архиепископот Макариј и со нашите антиохиски верници што живеат таму. Се потсетуваме, во овој контекст, и на посредничките напори на Архиепископот Христофор од Аман. Овие напори напредуваа стабилно и во последните години беа многу блиску до одржливо решение.
Затоа се чувствуваме должни да ја искажеме нашата позиција и со искрено жалење да изјавиме дека вашата неодамнешна одлука претставува длабоко разочарување за нас. Таа ги игнорира сите наши надежи, ги отфрла сите искрени иницијативи и ги поткопува сите напори насочени кон помирување и зближување на гледиштата по ова прашање.
Уште еднаш: Христос Воскресе — Навистина Воскресе!“
