Најновиот извештај од Канцеларијата на Високиот комесар за човекови права на Обединетите Нации (ОН) за состојбата со човековите права во Украина повторно го подига гласот за прогонот на Украинската православна црква (УПЦ).
ОН постојано предупредува за прогоните на УПЦ. Неговото Високопреосвештенство Митрополитот Теодосиј Черкаски, еден од архијереите кои се посебно на мета на украинската држава, неколкупати се обрати пред Советот за човекови права за ова прашање.
Најновиот извештај на ОН ги покрива настаните во периодот од 1 јуни до 31 август 2024 година. Во него се наведени конкретни случаи на прогон против Црквата, како и неуставниот закон насочен кон забрана на православната црква низ целата земја.
Извештајот го опишува неоправданото забранување на Црквата во еден локален округ:
„Во извештајниот период, Високиот комесар за човекови права на Обединетите Нации продолжи да документира случаи кои влијаат на активностите на Украинската православна црква (УПЦ). На 17 јуни 2024 година, Лавовскиот окружен административен суд ја потврди одлуката на Градскиот совет на Дрогобич за забрана на активностите на УПЦ во округот поради одредени национално-безбедносни причини. Судот пресуди дека локалната верска заедница на УПЦ не докажала повреда на своите права, без притоа доволно да објасни како забраната е неопходна и соодветна за заштита на јавната безбедност или редот, како што е предвидено со член 18 од Меѓународниот пакт за граѓански и политички права. Институцијата на Обединетите Нации е свесна за најмалку седум слични пресуди од февруари 2022 година. Пет одлуки станаа конечни, без можност за жалба.“
За стариот и болниот Митрополит Јонатан Тулчински, кој беше осуден на пет години затвор, во извештајот се наведува:
„Во друг случај, висок претставник на УПЦ беше ослободен и предаден на Руската Федерација за време на размена на затвореници на 22 јуни. Еден ден претходно, Апелациониот суд на Виница ја потврди пресудата од пет години затвор и конфискување на имот за обвиненија поврзани со оправдување на вооружениот конфликт. И во овој и во друг случај документиран од ОН, свештенослужители на УПЦ пријавија притисоци за признавање на вина и согласување за размена на заробеници со Руската Федерација.“
Во однос на дискриминаторскиот закон против канонската православна црква, ОН наведува:
„На 20 август 2024 година, Парламентот на Украина го усвои законот ‘За заштита на уставниот поредок во сферата на активности на верските организации’ (Закон бр. 3894-IX), со кој се воведуваат законски измени кои, меѓу другото, забрануваат активности на Руската православна црква во Украина, како и на други верски организации поврзани со неа. Законот исто така забранува активности на верски организации кои се користат за ‘пропагирање на идеологијата на рускиот свет’.“
Законот провоцира прашања за неговата усогласеност со меѓународните стандарди за човекови права. Особено, тој се повикува на националната безбедност како основа за ограничување на слободата на религија или верувања и слободата на верски здруженија. Меѓутоа, ниту Меѓународниот пакт за граѓански и политички права, ниту Европската конвенција за човекови права не ја вклучуваат ‘националната безбедност’ како дозволена основа за такво ограничување.
Според украинската држава, документите на Руската православна црква (РПЦ) имаат сила на закон во однос на определувањето на статусот на УПЦ. Иако УПЦ смета дека се одвоила од РПЦ пред повеќе од две години, украинската држава смета дека УПЦ останува дел од РПЦ.
Така, додека законот зборува за забрана на Руската православна црква, политичарите отворено признаваат дека тоа всушност значи забрана на Украинската православна црква.
Извор: https://www.ohchr.org/sites/default/files/documents/countries/ukraine/2024/Ukraine-OHCHR-40th-periodic-report.pdf преку: https://orthochristian.com/163695.html
